Okręg Storozhynets

Rejon Storożyńce to rejon w południowo-zachodniej części obwodu czerniowieckiego na Ukrainie, u podnóża Karpat. Centrum rejonu jest miasto Storożyńce. Terytorium obwodu jest największe w regionie i obejmuje 1160 km². Populacja wynosi 97 965 osób (stan na 1 lutego 2012 r.). Obwód graniczy od południa z Rumunią, od zachodu z obwodem Wysznickim, od północy z obwodem Kiczmańskim, od wschodu z obwodem Hlyboka i miastem Czerniowce. Malownicze krajobrazy przedgórza Karpat, które przechodzą w góry na południu i południowym zachodzie, dodają regionowi wyjątkowego piękna.

Miasto Storozhynets jest centrum administracyjnym obwodu. Osady rejonu: Velykyi Kuchuriv, Ropcha, Krasnoyilsk, Kostyntsi, Stara Krasnoshora, Verkhni Petrivtsi, Hlybochok, Budenets, Banyliv-Pidhirnyi. Mieszkający tam zapewnią zakwaterowanie w sektorze prywatnym i hotelowym na każdy gust i budżet. Storożyńce mają bardzo korzystne położenie geograficzne. Znajduje się na linii kolejowej Czerniowce-Hlyboka-Storozhynets-Beregomet z odgałęzieniem z Karapchev do Chudey-Krasnoilsk. Przez miasto przebiegają najważniejsze autostrady Czerniowce-Storożec-Krasnoilsk, Hłyboka-Storożec-Wyżnica i Kiczman-Dubiwci-Storożec. Miasto położone jest w malowniczej dolinie rzeki Siret (lewy dopływ Dunaju). Region charakteryzuje się roślinnością krajobrazową zdominowaną przez lasy mieszane.

Według materiałów archeologicznych, osada Storozhynets istniała już w XIV i XV w. Nazwa osady, jak udowodnił Jurij Karpenko, pochodzi od słowa "storozha", czyli "strażnik". Początkowo była to nazwa fortyfikacji strażniczej, która mogła znajdować się na wzgórzach wzdłuż lewego brzegu Siret. Według innych źródeł nazwa pochodzi od pierwszego osadnika o imieniu Storozh, który wyciął działkę z gęstego lasu i osiedlił się tutaj, w pobliżu Karpat. W 1919 r. podjęto próbę zmiany nazwy Storozhynets na Flondoreny, od nazwiska rodziny właścicieli ziemskich, która niegdyś była właścicielem osady, ale nowa nazwa nie przyjęła się.

Historia regionu

Region bukowiński, w tym Storożyńce jako jego część składowa, przeszedł szereg etapów rozwoju związanych ze zmianą epok historycznych, powstawaniem i upadkiem państw. Po raz pierwszy w źródłach historycznych Storożyniec został wymieniony 18 lutego 1448 r. w dokumencie mołdawskiego władcy Romana II. Oczywiście czas pojawienia się osady Storożyniec na terytorium Bukowiny należy przypisać do końca XIV - początku XV wieku. W 1476 r. osada została wymieniona jako własność Todorahi Sorocanu. Statut mołdawskiego władcy Stefana III Wielkiego z 15 marca 1490 r. pokazuje, że Storożyńce należały w tym czasie do wójtostwa suczawskiego.

Badania historyczne udokumentowały, że w IX i XI wieku Ruś Kijowska, a później Księstwo Galicyjsko-Wołyńskie (XII i XIII wiek), miały wpływ administracyjny na ziemię bukowińską. Od połowy XIV w. do końca XVI w. Storożyńce, podobnie jak większość Bukowiny, były częścią księstwa mołdawskiego. W 1448 r. miastem rządził wojewoda mołdawski Roman. Później Mołdawia stała się zależna od Turcji. Ludność znosiła podwójny ucisk tureckich najeźdźców oraz lokalnych rumuńskich i mołdawskich panów feudalnych.

W wyniku wojny rosyjsko-tureckiej (1769-1774) miasto zostało wyzwolone z niewoli tureckiej, ale ostatecznie zostało podbite przez sąsiednie Austro-Węgry. Po upadku Cesarstwa Austro-Węgierskiego Storożyńcem przez 22 lata rządziło Królewskie Cesarstwo Rumuńskie. 28 czerwca 1940 r. Bukowina Północna stała się częścią Ukraińskiej SRR i ZSRR. W tym samym roku, 11 listopada, w ramach reorganizacji administracyjnej kraju utworzono okręg Storożyńca. W obecnych granicach istnieje od 4 stycznia 1965 roku. Podczas okupacji niemiecko-rumuńskiej okręg doznał ogromnych zniszczeń. Straty przekroczyły wówczas 67,0 mln rubli. Storożyńce zostały wyzwolone spod okupacji niemieckiej przez wojska I Frontu Ukraińskiego w marcu 1944 roku.

Festiwale regionu Storożyńca

1. Festiwal "Od Narodzenia Pańskiego do Jordanu". Jest znany na całej Bukowinie i poza nią z wyjątkowości Krasnoilskiej Małanki. To zjawisko na wielką skalę nie pozostawia nikogo obojętnym swoją oryginalnością, połączeniem przeszłości i teraźniejszości. Charakteryzuje się elementami klaunady, rekwizytów i teatru.
2. Birch Sap Festival. Ten jedyny w swoim rodzaju festiwal odbywa się corocznie we wsi Banyliv-Pidhirnyi w powiecie Storozhynets. Goście mają okazję spróbować świeżego soku brzozowego, wziąć udział w kursie mistrzowskim na temat jego zbierania, cieszyć się przyrodą regionu karpackiego, odwiedzić wodospad Korolivskyi, skosztować potraw huculskich i po prostu odpocząć w przyjemnej i ciepłej atmosferze.
3. Festiwal Krasnoilsk Polonyna. Festiwal odbywa się we wsi Krasnoilsk, rejon Storozhynets (droga Bukareszt) i z roku na rok nabiera rozmachu. Każdy ma okazję podziwiać wyjątkowe piękno Karpat Bukowińskich, skosztować lokalnych przysmaków kulinarnych, zachwycić się występami oryginalnych zespołów ludowych, zatańczyć w ognistym tańcu narodowym i cieszyć się wspaniałą i niepowtarzalną atmosferą festiwalu.

Klasztory okręgu

Klasztor Świętych Kobiet Niosących Mirrę (wieś Wierchnie Pietrowce, przysiółek Leorda).

Budowa rozpoczęła się w 1994 roku. Wśród kapliczek znajduje się ikona Matki Bożej Wszechświętej Pantanassy, która uzdrawia i pomaga; Świątynna Ikona Świętych Niewiast Niosących Mirrę, która została namalowana w Ławrze Pochajowskiej; ikona Wielkiego Męczennika i Uzdrowiciela Pantelejmona z fragmentem świętych relikwii; Krzyż z Jerozolimy, który został poświęcony na grobie Pana na Kalwarii; krzyż z drewna cyprysowego z Jerozolimy z częścią Krzyża Pańskiego, na którym ukrzyżowano Jezusa Chrystusa. Na terenie klasztoru znajduje się kościół św. Michała, nowy kościół ku czci Wielkiego Męczennika Pantelejmona pod dzwonnicą oraz kościół Świętych Kobiet Niosących Mirrę w budynku.

Klasztor Świętego Wielkiego Męczennika Jana z Suczawy (Krasnoilsk, wieś Slatina).

Został założony w 1996 roku. To tutaj rzeka Sołoniec bierze swój początek ze wzgórza, na którym 200 lat temu urządzono studnię, która do dziś jest wyjątkowa pod względem składu wody.

Muzea i sale muzealne

1. Muzeum Chwały Wojskowej w Storożyńcu (ul. Kobylyanska 25, Storożyniec);
2. Muzeum Historii Wsi Banyliv-Pidhirnyi (wieś Banyliv-Pidhirnyi, gimnazjum);
3. Muzeum Historii Wsi Wielki Kukurów (wieś Wielki Kukurów, budynek szkoły średniej);
4. Hodylewskie Muzeum Etnograficzne "Kufer Babci" (wieś Hodylew, budynek szkoły);
5. Nowobroskiwskie Muzeum Historii Wsi (wieś Nowy Broszków, budynek administracyjny rady wiejskiej);
6. Muzeum Historii Wsi Nyżni Petriwci (wieś Nyżni Petriwci, budynek dawnej szkoły);
7. Krasnojilski Zespół Muzeum Historyczno-Etnograficznego im. M. Eminescu (budynek na terenie kościoła);
8. Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej w Ropczy (wieś Ropcza, budynek szkoły wiejskiej);
9. Muzeum Kultur Narodowych w Chudey (wieś Chudey, pomieszczenia Wiejskiego Domu Kultur Narodowych);
10. Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Kostyńcach (wieś Kostyńce, budynek szkoły wiejskiej);
11. Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Dawidiwce (wieś Dawidiwka, pomieszczenia szkoły średniej);
12. Muzeum Historii Wsi Ropcha (wieś Ropcha, pomieszczenia Wiejskiego Domu Kultury).

Dziedzictwo kulturowe

Zabytki architektury o znaczeniu krajowym

1) Kościół św. Michała (wieś Stara Żadowa) - zbudowany w 1806 roku. Znajduje się za murami na prawym brzegu rzeki Siret. Kościół został odrestaurowany do obecnego wyglądu w 1954 roku. Pierwszym księdzem był Pimen. Obecnie rektorem kościoła jest Kyryło Pohorilovskyi.

2) Kościół Wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny i dzwonnica (wieś Jasienie) - zbudowany w 1748 r.

Zabytki architektury o znaczeniu lokalnym

1. Kościół św. Jerzego (Storożyńce) - zbudowany w 1888 r;
2. Rzymskokatolicki kościół św. Anny (Storożyńce) - zbudowany w 1905 r;
3. Ratusz (Storożyńce) - 1905 r;
4. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (wieś Bobivtsi) - zbudowany w 1883 roku;
5. Grobowiec rodziny Medweckich (wieś Bobiwce) - zbudowany w 1884 r;
6. Kościół św. Michała i dzwonnica (wieś Budieniec) - 1803 r;
7. Pałac Mikulii (wieś Budieniec) - XIX w.
8. Cerkiew Paraskewy (wieś Wierchnie Piotrowce) - zbudowana w 1906 roku;
9. Cerkiew Paraskewy i dzwonnica (wieś Dawidiwka) - zbudowana w 1910 r;
10. Cerkiew św. Dymitra i dzwonnica (wieś Yizhivtsi) - zbudowane w 1897 r;
11. Szkoła parafialna (wieś Kamianka) - zbudowana w 1884 r;
12. Michała i dzwonnica (wieś Kamianka) - zbudowany w 1897 r;
13. Kościół św. Jana Chrzciciela (Krasnoilsk) - zbudowany w 1798 r;
14. Kościół Wniebowzięcia NMP i dzwonnica (wieś Michalcza) - zbudowany w 1901 r;
15. Kościół Świętej Dziewicy i dzwonnica (wieś Nowy Broszków) - zbudowany w 1897 r;
16. Kościół Świętej Opieki i dzwonnica (wieś Nova Zhadova) - zbudowany w 1897 r;
17. Kościół św. Michała (wieś Panka) - zbudowany w 1882 r;
18. Kościół św. Demetriusza i dzwonnica (wieś Panka) - zbudowany w 1900 r;
19. Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (wieś Sloboda-Komarivtsi) - 1924 r;
20. Cerkiew Świętego Ducha i dzwonnica (wieś Sniachiv) - zbudowana w 1877 roku;
21. Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła (Stari Broskivtsi) - zbudowany w 1789 roku;
22. Cerkiew i dzwonnica św. Demetriusza (wieś Tyszowce) - zbudowana w 1892 r;
23. Mikołaja (wieś Chudey) - zbudowany w 1883 r.