Obwód wysznicki

Найближче проживання

Główne osady turystyczne rejonu Vyzhnytsia: Bagna, Beregomet, Vakhnivtsi, Vyzhenka, Vovchynets, Dolishniy Shepit, Ispas, Lukavtsi, Myhove, Chornohuzy. Centrum rejonu jest miejscowość Vyzhnytsia. Znajduje się w zachodniej części obwodu czerniowieckiego, u podnóża Karpat, nad brzegiem rzek Czeremosz i Siret. Region Vyzhnytsia znany jest z artystycznego rzemiosła ludowego: haftu, wyrobu pisanek, produkcji dywanów i obróbki drewna. Aby zaplanować prawdziwe wakacje, istnieje możliwość wynajęcia zakwaterowania w sektorze prywatnym i hotelowym w dzielnicy, aby zaspokoić każdy gust i budżet.

Największym lokalnym centrum koncentracji zabytków historycznych i kulturowych jest miasto Wysznica, które w rzeczywistości jest bramą do Wysznickiego Parku Narodowego. Osada została po raz pierwszy wspomniana w mołdawskiej kronice w 1501 r. Położona u podnóża Karpat, Wysznica od dawna była punktem handlowym ściśle związanym z górskimi i nizinnymi regionami Bukowiny i słynęła z dobrych tradycji targowych. Pod koniec XVIII wieku, wraz z rozwojem przemysłu drzewnego, Wysznica stała się ważnym ośrodkiem handlu drewnem. Drewno budowlane i opałowe spławiano rzekami Czeremosz i Prut do Czerniowiec, a stamtąd, przez Bojany, do Besarabii i na Podole.

Najstarszymi osadami na terytorium obecnego obwodu czerniowieckiego są wsie Zamostia (stanowisko paleolityczne sprzed 40-12 tys. lat), Banyliv (stanowisko trypolitańskie, 3 tys. lat p.n.e.), Vashkivtsi, Ispas, Karapchiv, Milievo (kultura czarnoksięska, II-VI w.).

Najwcześniejsze wzmianki kronikarskie o Wyżynach sugerują, że miasto zostało założone pod koniec XV w. W latach 1514-1574 ziemie Wyżyna zostały podbite przez sułtańską Turcję. Do 1774 r. Wysznica należała do Księstwa Mołdawii. Później, podobnie jak cała północna Bukowina, znalazła się pod panowaniem Austro-Węgier.

Rzemiosło i handel od dawna rozwijały się w Wyżynach i okolicach. Wyżnica otrzymała status miasta handlowego w 1767 r. Przemysł drzewny narodził się pod koniec XVIII wieku. Wraz z początkiem spływu drewna na rzece Czeremosz, przemysł ten był dalej rozwijany.

Historia przypomina nam, że dumny, kochający wolność duch mieszkańców Wyżnicy opierał się samowoli lokalnych bogaczy. Z czasem protesty te przerodziły się w zamieszki i powstania. Szczególnie aktywna była walka antyfeudalna, prowadzona przez znanych przywódców Ołeksę Dowbusza, Mykołę Sztoliuka i Łukiana Kobyłeckiego.

W 1855 r. Wysznica stała się centrum powiatu. Podczas I wojny światowej Wysznica i inne osady zamieniły się w ruiny. Zmniejszała się również liczba ludności. W listopadzie 1918 r. terytorium obecnego powiatu zostało zajęte przez Królewską Bojarską Rumunię. 28 czerwca 1940 r. terytorium obwodu wysznickiego jako część północnej Bukowiny zostało zjednoczone z Ukrainą. W dniu 11 listopada 1941 r. utworzono obwód wysznicki.

Dumą obwodu jest Wyższa Szkoła Sztuki Stosowanej w Wyżnicy (otwarta w 1905 r.).
Od 1994 r. odrestaurowywane jest gimnazjum, które zostało założone w 1908 r. jako pierwsze ukraińskie gimnazjum na Bukowinie. W 1995 r. wznowiło działalność gimnazjum w Wyszkowcach.

W Wysznycach odbywają się festiwale huculskie i festiwal N. Jaremczuka.

Do kohorty wybitnych lokalnych mieszkańców należą Wasyl Mychajłuk, kompozytor z Waszkowiec, autor słynnej "Czeremszyny", Nazarij Jaremczuk, pisarz Josyp Burha i artysta Temistokl Virsta (Paryż, urodzony we wsi Ispas).
Nazwiska wybitnych postaci ukraińskiej kultury są również związane z Wysznicą: Jurij Fedkowycz, Kornelii Ustynowycz, Łesia Ukrainka, Iwan Franko, Marko Wowczok, Olha Kobylianska, Wasyl Stefanyk i Hnat Chotkewycz.

Zabytki architektury