Obwód iwanofrankowski

Obwód iwanofrankowski znajduje się na zachodzie Ukrainy; graniczy z obwodem lwowskim na północnym zachodzie, obwodem tarnopolskim na północnym wschodzie, obwodem czerniowieckim na południowym wschodzie i obwodem zakarpackim na południowym zachodzie. Na południu graniczy z Rumunią. Region został utworzony 4 grudnia 1939 r. i do 1962 r. nosił nazwę Stanisławska, a obecnie podzielony jest na 14 rejonów. W regionie znajduje się 15 miast (w tym 6 o znaczeniu regionalnym), 24 osady typu miejskiego i 804 osady. Centrum regionalnym jest miasto Iwano-Frankowsk (Stanisław do 1962 r.) Region Iwano-Frankowski jest domem dla huculskich i bojkowskich grup etnicznych, które oferują również zakwaterowanie w swoich posiadłościach, domkach, apartamentach i hotelach.

Obwód iwanofrankowski oferuje wiele rodzajów turystyki: kulturową i historyczną(Halicz, Kołomyja, Rohatyn, Iwano-Frankowsk), patriotyczną (wycieczki do miejsc chwały wojskowej UPA, muzeów, bunkrów), wiejską, zieloną, narciarską, konną, wodną, przygodową itp. Naturalne zasoby rekreacyjne regionu obejmują korzystny klimat, wody mineralne i lecznicze błoto torfowe. Kurorty obejmują nizinne miasta Jaremcze, Tatarów, Mykulczyn, Myśliwka, Nowy Mizun, Szeszory, górskie miasta Worochta i Jabłonica oraz balneo-błotny podgórski kurort Cherche. Wody mineralne: w części górskiej - chlorkowo-sodowe( rejonWerchowyny i Rożniatowa ), wzdłuż Czarnego Czeremoszu - wody węglanowe o niskiej mineralizacji, w pobliżu wsi Szeszory - wody typu "Naftusia"; w regionie karpackim - chlorkowo-sodowe i wapniowo-sodowe(Dolyna, Kałusz, Starunya, Kosmach, Kosiv); na równinach - jodowo-bromowe o niskiej mineralizacji i siarczkowe(Bilshivtsi, Korshiv, Horodenka, Cherche). Złoża błota torfowego znajdują się w obwodach Horodenka, Rohatyn i Dolyna.

Region ma rozwinięty przemysł turystyczny i rekreacyjny. Główne rodzaje turystyki to turystyka aktywna (narciarstwo i turystyka piesza) oraz turystyka rekreacyjna. Podczas gdy górska część regionu charakteryzuje się optymalnymi warunkami dla turystyki i rekreacji zimowej, równinne i podgórskie części regionu nadają się do turystyki i rekreacji w ciepłym sezonie, a mikroklimat kurortów zapewnia możliwości rekreacji i poprawy zdrowia przez cały rok kalendarzowy. Ponieważ Iwano-Frankowsk jest miejscem, w którym zbiegają się autostrady i linie kolejowe, jest on uważany za turystyczną bramę do Karpat. Wszystkie główne ośrodki turystyczne w regionie, w tym Jaremcze, Kosów, Rożniatów, Werchowyna, Dolina, a nawet obszar kanionu Dniestru, znajdują się w przybliżeniu w równej odległości od Iwano-Frankowska, w odległości 80-100 km.

Znaczna część regionu leży w fizyczno-geograficznej strefie Karpat, a skrajna południowo-wschodnia część w strefie leśno-stepowej. Obwód iwanofrankowski jest podzielony na trzy części ze względu na charakter rzeźby terenu. Na północy znajduje się Wyżyna Podolska (do 430 m n.p.m.). Wzdłuż prawego brzegu Dniestru rozciąga się Nizina Przedkarpacka (Nizina Pokucka, Wyżyna Woynyliwska i Pryłukińska, Obniżenia Bystryckie, Kałuskie i Rożniawskie, Nizina Majdańska itp.) Prawie połowę terytorium regionu zajmują Karpaty. Są one podzielone poprzecznymi i podłużnymi dolinami na pasma górskie i grzbiety o południowo-wschodnim zasięgu - Gorgany i Karpaty Pokucko-Bukowińskie. Na południu regionu znajdują się Góry Hryniawskie, Góry Chywaczyńskie i pasmo Chornohora, gdzie znajduje się najwyższy punkt Ukrainy - Howerla (2061 m n.p.m.).

Przez region przepływa 8586 rzek. Należą one do dorzecza Dniestru i Prutu. Dopływy Dniestru w regionie: Svicha, Limnytsia, Lukva, Bystrytsia - po prawej; Svir, Hnyla Lypa - po lewej. Dopływy Prutu: Czeremosz, Rybnica, Pistynka, Łyczka - prawy; Turka, Chorniawa, Beleluja - lewy. Rzeki są w większości szybko płynące, tworząc kaskady i wodospady, co jest cenne dla turystyki wodnej. Istnieje kilka jezior, w tym górskie - Brebeneskul, Lebedyne, Nesamovyte.

Obwód iwanofrankowski jest jednym z najbogatszych w lasy w Ukrainie. Na równinie i na pogórzu stanowią one 30% terytorium (dominują grab, dąb, buk), a na zboczach Karpat - 60% (na wysokości 800-1000 m - buk, świerk lub jodła (dialekt), jodła biała; do 1500 m - świerk, jodła, cedr i sosna górska). Na wysokościach powyżej 1500 m zaczynają się łąki subalpejskie (połoniny).

Podkarpacie to kraina rezerwatów przyrody. W sumie znajduje się tu 438 obszarów i obiektów chronionych o łącznej powierzchni 186,5 tys. ha. Część górskiego obszaru o powierzchni 503 km2 jest wyznaczona jako Karpacki Narodowy Park Przyrody. Obejmuje on górny bieg rzek Prut i Czarny Czeremosz z górą Howerla - kompleksy przyrodnicze Chornohora i Gorgan. Celem parku jest promowanie ochrony krajobrazów, flory i fauny, tworzenie odpowiednich warunków do rekreacji i turystyki oraz odkrywanie zasobów naturalnych, zabytków kultury i historii.

Dynamiczny rozwój turystyki w Karpatach zapewnia stworzenie nowoczesnej infrastruktury rekreacyjnej o wysokim poziomie usług, która stała się szczególnie popularna w ostatnich latach. Turystom oferowane są pokoje z telewizją satelitarną, łazienkami i prysznicami, a także sauny, śpiwory, namioty, sprzęt narciarski i rowery do wypożyczenia. Takie usługi są dostępne zarówno w dużych obiektach rekreacyjnych, jak i mini-hotelach. Bardzo popularne wśród turystów są wycieczki rowerowe, piesze i konne w Karpatach, zwiedzanie unikalnych miejsc przyrodniczych i słynnych zabytków historycznych, rafting na górskich rzekach lub równinie Dniestru. Powszechnie znany jest festiwal muzyki etnicznej we wsi Szeszory i rajdy motocyklowe w Kosowie. Niestety, ostatnio coraz popularniejsza staje się taka forma "rekreacji sportowej", jak wyścigi samochodów terenowych w górskiej części regionu.

Pokrywa śnieżna w Karpatach utrzymuje się od listopada do maja, co jest bardzo ważne dla rozwoju narciarstwa. W regionie znajduje się największy i najnowocześniejszy ośrodek narciarski w Ukrainie - Bukowel. Ośrodek ma dziesiątki rezydencji i hoteli, a wielu wczasowiczów mieszka w Jaremczu, Worochcie lub okolicznych wioskach i przyjeżdża tu na narty. Bukovel ma prawie dwa tuziny wyciągów narciarskich, z których większość to wyciągi krzesełkowe. Innym ośrodkiem narciarskim znanym od czasów radzieckich jest wioska Worochta. Znajdują się tu sztucznie naśnieżane stoki narciarskie, które działają przez cały rok.

Najpopularniejszymi obszarami do stacjonarnego wypoczynku są okręgi Werchowyna, Kosów i Rożniatów, gdzie kwitnie zielona turystyka, a swoje usługi oferuje ponad 400 gościnnych wiejskich karczm. Prawie wszystkie hotele w Karpatach znajdują się u podnóża gór, w pobliżu autostrad, na obszarach słynących z leczniczego klimatu. Ważne kurorty w obszarze górskim to Worochta, Kosów, Jaremcze, Szeszory, a także sanatoria, które leczą różne formy gruźlicy, choroby układu nerwowego i układu mięśniowo-szkieletowego. Sanatorium borowinowe we wsi Cherche jest znane od czasów starożytnych i nadal działa.

Obszar gruntów chronionych w obwodzie iwanofrankowskim obejmuje 195 633 hektarów, z Rezerwatem Przyrody Gorgany jako centralną instytucją środowiskową, a także naturalnymi parkami narodowymi i rezerwatami. Rezerwat Przyrody Gorgany został utworzony w celu zachowania reliktowych gatunków sosny i krajobrazów subalpejskich, i jest domem dla roślin wymienionych w Czerwonej Księdze Ukrainy. Jednym z największych parków przyrodniczych w Ukrainie jest Karpacki Park Narodowy, który znajduje się w najwyższym sektorze masywów Chornohora i Gorgany. Najwyższy punkt Ukrainy, Góra Howerla, znajduje się na terytorium parku, a jego alpejskie krajobrazy są domem dla dużej liczby reliktowych gatunków flory karpackiej. Galicyjski Park Narodowy ma na celu ochronę różnorodności kompleksów przyrodniczych w regionie Karpat i posiada interesujące muzeum przyrodnicze. Niedawno, w XXI wieku, w regionie utworzono dwa kolejne parki narodowe. Park Narodowy Huculszczyzna, założony w 2002 r., został utworzony w celu ochrony kompleksów przyrodniczych, flory i fauny w obwodzie kosowskim i prowadzi działalność badawczą, publikuje książki oraz rozwija szlaki turystyczne i środowiskowe. Na terenie parku znajdują się zabytkowe drewniane cerkwie Huculszczyzny, w tym najstarsza cerkiew w obwodzie - cerkiew Wniebowzięcia NMP we wsi Pistyń. W 2010 r. utworzono Park Narodowy Werchowyna, koncentrujący się na ochronie górskich krajobrazów najbardziej odległej, niedostępnej i dzikiej południowej części regionu - Gór Chywańsko-Hryniawskich, gdzie Czeremosz ma swoje źródło.

Oczywiście główną atrakcją przyrodniczą regionu są góry, lasy i rzeki łąk. Obwód iwanofrankowski jest jednak domem dla wielu atrakcji przyrodniczych, które są uważane za swego rodzaju symbol regionu. Do złożonych pomników przyrody o znaczeniu krajowym należą Skały Dowbusza we wsi Bubnyszcze w powiecie bolechowskim, które rozciągają się ze wschodu na zachód przez prawie kilometr pośród lasów świerkowych i bukowych. Gigantyczne skały są wyjątkowe i niepowtarzalne ze względu na swoje położenie i stos kamieni, dlatego przyciągają tysiące turystów. Skały przypominają niesamowite stworzenia i są ulubionym miejscem treningowym dla wspinaczy skałkowych i alpinistów. Skały Dowbusza są częścią szlaków turystycznych i edukacyjnych dla wczasowiczów w kurortach Morszyn i Truskawiec. Innym kultowym obiektem przyrodniczym jest góra Howerla, która znajduje się na granicy obwodów iwanofrankowskiego i zakarpackiego, jest najwyższą górą w Ukrainie, ma kształt stożka i ma swoje źródło w rzece Prut.

W regionie znajduje się wiele pięknych wodospadów. Najwyższym z nich jest Wodospad Manyavsky (rzeka Manyavka, rejon Bohorodchany), który osiąga wysokość 22 metrów i znajduje się w pobliżu legendarnego klasztoru Manyavsky Skyt. Sieci społecznościowe są pełne zdjęć "selfie" niskiego, ale potężnego wodospadu Probiy, który powstał w wąskim kanionie Prutu w mieście Jaremcze. Wodospad Zhenetskyi Huk w pobliżu miejscowości Tatariv jest łatwo dostępny i piękny. Wyjątkową atrakcją jest wulkan błotny Starunsky, jedyny aktywny wulkan na zachodniej Ukrainie, który po raz pierwszy wybuchł w 1977 roku po trzęsieniu ziemi w górach Vranca w Rumunii i od tego czasu "oddycha" dziesiątkami mini-kraterów. Gorące błoto i wysoko zmineralizowana woda znajdujące się na terytorium wulkanu mają cenne właściwości lecznicze. Niedaleko, w XIX wieku, znaleziono "zachowane" szczątki nosorożca jaskiniowego, które są obecnie przechowywane w Muzeum Historii Naturalnej we Lwowie.

Jeśli chodzio turystykę aktywną, region oferuje trasy o dowolnym stopniu trudności - od kilkugodzinnych spacerów po obrzeżach Jaremcza (są też Skały Dowbusza!) po wielodniowe wycieczki narciarskie. Najbardziej znane jest oczywiście pasmo Chornohora, najwyższe pasmo górskie w Ukrainie z licznymi szczytami, klifami, wodospadami, magicznymi jeziorami Nesamovyte i Brebeneskul (to drugie znajduje się po drugiej stronie pasma, już na Zakarpaciu) oraz obserwatorium astronomicznym na górze Popivan. Miłośnicy ciszy i dzikich górskich krajobrazów pokochają rozległe przestrzenie Gór Gorgan, z ich gigantycznymi kamiennymi pustyniami i stromymi szczytami Grof, Sivul, Dovbushanka, niedostępny grzbiet Arshytsia, a także Sinyak - Hamster, grzbiet Yavirnyk i szczyt Sinyachka, które nadają się nawet na jednodniowe wędrówki. Na wschód od rzeki Prut rozciągają się tak zwane Zaprutskie Gorgany - długie pasma górskie o niewielkich różnicach wysokości, z dominującymi szczytami Rotyło, Łysyna Kosmatska.... Te trasy są łatwiejsze, a także bezpieczniejsze w przypadku nagłych zmian pogody lub nieprzewidzianych sytuacji.

A najbardziej doświadczeni podróżnicy wybiorą wielodniowe autonomiczne trasy do "najdzikszej", południowej części regionu. Jest tam niewiele wiosek, niewielu turystów, brak transportu, hoteli czy sklepów. W tej części regionu znajdują się pasma górskie Chyvchyna i Hryniava(grzbiet Pneve), a północny grzbiet Krynta-Skupova jest nieco bardziej dostępny. Po niszczycielskich powodziach, które szalały na Prykarpaciu w latach 90. i 2000., większość tutejszych mostów została zniszczona i nie została odbudowana, więc kolejną "atrakcją" tras wzdłuż dolin rzecznych będą niekończące się przeprawy z brzegu na brzeg. Obszar ten jest regionem przygranicznym, więc należy zadbać o uzyskanie odpowiednich pozwoleń i mieć przy sobie dokumenty.

W obwodzie iwanofrankowskim znajduje się ponad 3900 obiektów dziedzictwa kulturowego. Region ma mniej klasycznych zabytków miejskich niż sąsiednie regiony, ze względu na historyczne i geograficzne cechy regionu. Jednak one istnieją! Przede wszystkim w samym centrum regionu znajduje się wiele interesujących starych budynków, zarówno kościelnych, jak i świeckich. Warto wspomnieć chociażby o Katedrze Zmartwychwstania Chrystusa czy Kościele Ormiańskim. Interesujące będzie odwiedzenie Bilshivtsi (kościół Zwiastowania, położony na wysokim wzgórzu, z klasztornymi celami w pobliżu), Rohatyn (kościół obronny św. Mikołaja, kościół obronny Narodzenia Najświętszej Marii Panny), Horodenka (kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, gdzie pracował legendarny Pinzel). Wybierz się na spacer po historycznym centrum Kołomyi, gdzie zobaczysz setki małych domów z końca XIX i początku XX wieku z luksusowymi dekoracjami.

We wsi Szewczenkowo nad Dniestrem znajduje się najstarszy kamienny budynek na zachodniej Ukrainie - cerkiew św. Pantelejmona, której fundamenty sięgają XII wieku. Niedaleko znajduje się książęce miasto Halicz i wieś Krylos, gdzie również zachowały się budynki z czasów książęcych. Są to fundamenty katedry Wniebowzięcia NMP, cerkwi Narodzenia NMP i wałów obronnych. Znajduje się tu również interesujące muzeum "Książę Halicz" oraz muzeum architektury ludowej. Dziesiątki innych miast w regionie są również interesujące.

Do najważniejszych atrakcji kulturalnych należą Muzeum Pysanki w Kołomyi i Centrum Sztuki Huculskiej w Jaworowie w obwodzie kosowskim. Muzeum Pysanki zostało zbudowane w 2000 roku, a jego centralnym punktem jest gigantyczna 13-metrowa pisanka. Jest to jedyne na świecie muzeum malarstwa wielkanocnego. Kultura Hucułów jest niezwykle charakterystyczna, co znajduje odzwierciedlenie w ich architekturze, gospodarce i przedmiotach gospodarstwa domowego ozdobionych ludowymi ornamentami w postaci amuletów. Bogatą kolekcję posiada Muzeum Sztuki Huculskiej w Kołomyi. Kulturę Hucułów, żyjących wysoko w Karpatach, reprezentuje także Oryginalne Centrum Sztuki Huculskiej w Jaworowie. Produkuje się tu kolorowe huculskie lizhnyki (długie wełniane koce z puszystym dwustronnym włosiem) i wyroby drewniane, takie jak zabawki, zastawa stołowa, pamiątki itp. Słynnym centrum sztuki huculskiej jest miasto Kosów i jego jarmark, który jest znany daleko poza regionem.

Niestety, sytuacja z zamkami w regionie jest kiepska. Palmę pierwszeństwa dzierży zamek Galicyjski (Starościński), z którego zachowała się tylko jedna wieża, obecnie dobrze odrestaurowana, oraz część murów. Zamek malowniczo wpisuje się w krajobraz, dominując na wysokim wzgórzu nad starym miastem. Zamek Pniv we wsi Pniv, na przedmieściach Nadvirny, jest zachowany w około 20-30%. Zachowane fragmenty kilku innych budynków z pewnością zainteresują zapalonych lokalnych historyków, ale raczej nie zainteresują masowego turysty.

Będąc w regionalnym centrum, warto odwiedzić miejskie muzea, zwłaszcza Muzeum Sztuki, mieszczące się w starożytnym kościele Najświętszej Marii Panny, oraz Muzeum Wiedzy Lokalnej, znajdujące się w ratuszu. Oba te budynki nie mają odpowiedników w kraju. Niezwykle interesujące jest wiejskie muzeum w Kryworiwni. W centrum tej wsi Iwan Franko spędzał każde lato w latach 1900-1914, odpoczywając i pracując nad swoją twórczością. Obecnie w tym domu mieści się Kamienieckie Muzeum Literatury i Pamięci. Ścieżkami wsi przechadzali się Łesia Ukrainka, Wasyl Stefanyk, Osyp Makowyj, Mychajło Hruszewski, Mychajło Kotsiubyński, Wasyl Stefanyk, Olha Kobylianska i Hnat Chotkewycz. Ekspozycja autentycznej chaty poświęcona jest kręceniu legendarnego filmu "Cienie zapomnianych przodków". Dziesiątki mniejszych muzeów są rozproszone po miastach i wsiach regionu.

Wśród zabytków sakralnych najbardziej popularny wśród turystów jest klasztor Hoszów we wsi Hoszów w powiecie dolińskim, należący do ojców bazylianów i diecezji greckokatolickiej, który jest jednym z najwspanialszych historycznych i architektonicznych sanktuariów na zachodniej Ukrainie. Każdego roku przybywa tu na pielgrzymkę wiele tysięcy pielgrzymów z całego świata. Przez setki lat legendarny Skit Manyavsky był znany i ponownie funkcjonuje jako klasztor, zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Niestety, niezbyt profesjonalne budownictwo i rekonstrukcja stały się tutaj powszechne, zmieniając wygląd starożytnych budynków, które mają kilkaset lat.

Dwie drewniane cerkwie w obwodzie iwanofrankowskim znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Są to cerkiew Świętego Ducha w Rohatynie i cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny we wsi Niżni Werbicz. Na przykład kościół Ducha Świętego w Rohatynie słynie ze swoich elementów architektonicznych i jest jednym z najjaśniejszych przykładów galicyjskiej szkoły budownictwa sakralnego. Obecnie jest to muzeum architektury drewnianej i malarstwa XVI-XIX w. Według wielu źródeł historycznych, podczas wesela w 1520 r. Tatarzy porwali z kościoła w Rohatynie legendarną Roksolanę, która później została żoną tureckiego sułtana Sulejmana Wspaniałego.

Niestety, wiele kościołów jest obecnie zamkniętych w "pięknej" blaszanej skorupie, pod którą drewno nie może oddychać i zaczyna gnić. Dotyczy to również wspomnianego wcześniej kościoła w Niżnym Werbiżu. Niemniej jednak niektóre kościoły nadal zachowały swoją autentyczność, a niektóre, co dobrze jest zobaczyć, zostały profesjonalnie odrestaurowane w ostatnich latach. Koniecznie odwiedź 200-letnią cerkiew Narodzenia Pańskiego w Kryworiwni, która po raz kolejny pokryta jest prawdziwym drewnianym gontem. W Kołomyi znajduje się unikalna cerkiew Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, zbudowana w 1587 r. zgodnie z tradycyjnymi kanonami galicyjskiej architektury ludowej jako jednopiętrowy kościół trójkopułowy. Mała cerkiew św. Bazylego we wsi Cherche jest uderzająca w swoim archaicznym wyglądzie. Budynek ten należy do stylu bojkowskiego.

W obwodzie iwanofrankowskim znajduje się 8321 rzek. Tylko 132 są uważane za wystarczająco duże, aby mieć ponad 10 km długości i należą do dorzecza Dniestru (rzeka w północnej i zachodniej części regionu) i Prutu (odpowiednio w południowej i wschodniej części regionu). W obwodzie iwanofrankowskim największymi dopływami Dniestru są: Bystryca, Świcza, Limnica, a największymi dopływami Prutu są Czarny Czeremosz, Biały Czeremosz, Rybnica i Pistynka. Wiele z nich płynie wśród gór, więc są to rzeki górskie, podczas gdy rzeki północnej części regionu (głównie lewe dopływy Dniestru) są klasyfikowane jako rzeki nizinne. Rzeki regionu nadają się do raftingu i raftingu na kajakach i katamaranach. Prut, Czeremosz i częściowo, w dolnym biegu, Svicha są wykorzystywane do raftingu sportowego, jest tam wiele bystrzy, małych wodospadów i mogą odbywać się zawody. Rafting odbywa się głównie wiosną i wczesnym latem, kiedy w rzekach jest dużo wody. Zamiast tego Dniestr nadaje się do rekreacji i lokalnej historii, z doskonałymi warunkami do spływów kajakowych i wycieczek katamaranem trwających od jednego dnia do kilku tygodni. Nadbrzeżne osady i brzegi rzeki są pełne ciekawych miejsc i panoramicznych punktów widokowych.

Pod względem środowiskowym jedynie rzeki górskie można uznać za zadowalające, podczas gdy rzeki nizinne są zaśmiecone różnymi odpadami przemysłowymi i rolniczymi, a nawet zwykłymi śmieciami domowymi. W ostatnich latach dotkliwy stał się problem niekontrolowanego odprowadzania ścieków z setek nowo wybudowanych osiedli, domków letniskowych i hoteli w górskiej części regionu. Podczas budowy tych obiektów często pomijano odpowiednie wyposażenie kanalizacyjne.

Obwód iwanofrankowski, który znajduje się niemal w geograficznym centrum Europy (leży na Zakarpaciu, niedaleko Rachowa), znany jest z unikalnych atrakcji kulturowych, etnograficznych i przyrodniczych, ma znacznie rozwinięty potencjał turystyczny i rekreacyjny oraz posiada dużą liczbę oryginalnych zabytków architektonicznych i historycznych.

Co robić w Prykarpattia:

• Zwiedzać ciekawe zabytki architektury, głównie drewniane cerkwie.
• Spacer po starych miastach Iwano-Frankowska i Kołomyi.
• Odwiedzić słynny klasztor w Hoszowie i świątynię w Maniowie.
• Skosztuj świeżego owczego sera na łące z pasterzami i huculską kuchnią.
• Zrób zdjęcie w huculskiej odzieży.
• Na kursie mistrzowskim naucz się tkać narzuty, rzeźbić ceramikę kosowską lub robić lalki motanki.
• Zimą można jeździć na nartach, a latem uprawiać turystykę pieszą lub konną.
• Biura podróży w regionie oferują szeroki wybór jedno- lub kilkudniowych wycieczek, w tym wycieczki piesze, rowerowe lub autobusowe, rafting na górskich rzekach lub rafting na Dniestrze itp.

• "Bojkowszczyzna"
• Muzeum imienia R. Kumłyka
• Przyroda ziemi galicyjskiej
• Muzeum Historii Starożytnego Halicza
• Muzeum sztuki ludowej Huculszczyzny i Pokucia
• Muzeum sztuki ludowej i życia Huculszczyzny
• Centrum dziedzictwa kolei wąskotorowej Vyhoda
• Muzeum malarstwa wielkanocnego
• Muzeum etnografii i życia wsi Sadzawa
• Muzeum sztuki

• Kościół Zwiastowania (1587), Kołomyja
• Wysokogórskie obserwatorium na górze Pip Iwan, rejon werchowyński
• Willa "Cedrowa komnata", wieś Osmołoda
• Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny i cele (1769), Horodenka
• Skwer Maniawski
• Zamek Pniów
• Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (XVII-XVIII w.), wieś Worochta
• Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (XIII-XV w.), Halicz
• Cerkiew św. Pantelejmona (XII w.) z dzwonnicą, wieś Szewczenkowo
• Cerkiew Świętego Ducha, Rohatyn

• Wysokogórskie jezioro Nesamovyte, grzbiet Chornohora
• Rezerwat przyrody "Gorgany"
• Wulkan błotny, wieś Starunya
• Regionalny Park Krajobrazowy Dniestru
• Wodospad Żeniecki, wieś Tatarów
• Wodospad Manyavsky
• Skały Dowbusza, Jaremcze
• Skały Dowbusza, wieś Bubnyszcze
• Rezerwat cisów, wieś Knyazhdvir
• Trakt Lebedyn, wieś Szeszory