Kościół Matki Bożej Szkaplerznej, Śniatyń

Kościół Matki Bożej Szkaplerznej to kościół parafialny Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie w Śniatyniu, w obwodzie iwanofrankowskim, na Ukrainie. Jest to zabytek architektury o znaczeniu lokalnym. Został zbudowany w 1721 roku. Warto zauważyć, że parafia katolicka w mieście została założona na przełomie XV i XVI wieku. Data powstania kościoła Matki Bożej z Góry Karmel w Śniatyniu nie jest znana ze względu na zniszczone dokumenty. Miasto było niszczone przez hordy tatarskie, wojny i rozbiory. Sanktuaria były palone. Istnienie parafii rzymskokatolickiej w Śniatyniu "odnotowano" w 1558 roku.

W 1843 r. rozpoczęto budowę murowanego kościoła na miejscu spalonego (prawdopodobnie drewnianego). W obecnym kształcie kościół został odbudowany i konsekrowany przez lwowskiego arcybiskupa łacińskiego Łukasza Baranieckiego w 1857 roku. "Mecenasami kościoła byli właściciele "masy kredytowej" Prota Potockiego, w szczególności właściciele majątków we wsiach Krasnostawce, Toporowce, Beleluja i innych (w sumie 20 majątków). Znany pisarz, wydawca i honorowy obywatel Śniatynia Mychajło Bażański napisał o tej świątyni, że "właścicielem polskiego kościoła był Prot Potocki". W 1888 r. miejscowy proboszcz ks. Tomasz Stankowski sprowadził do parafii siostry felicjanki. Założyły one ochronkę dla dziewcząt i nową kaplicę w pobliżu kościoła.

Pod koniec II wojny światowej, 13 maja 1946 r., władze miasta zamknęły kościół i zabrały klucze. 1 czerwca 1946 r. księża wyjechali ostatnim transportem, zabierając ze sobą czczony obraz Matki Bożej Szkaplerznej. Zatrzymali się w Brzegu Dolnym. Do dziś obraz ten łączy ich z ojczyzną. Później dom Boży służył jako spichlerz do przechowywania zboża, następnie dla pracowników elektrowni regionalnej, a następnie jako kuźnia i służba konwojowa (ATK, gdzie malowano samochody). Po zakończeniu służby konwojowej kościół był wykorzystywany przez dom dziecka, aż do momentu zwrócenia go społeczności.

20 listopada 1990 r. decyzją Iwano-Frankowskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego kościół został zwrócony rzymskokatolickiej gminie Śniatyń w fatalnym stanie. 22 maja 1993 r. kościół został ponownie otwarty w Śniatyniu. Na otwarcie i poświęcenie kościoła przybyli bracia i siostry w wierze Chrystusowej. Powitał ich i celebrował Boską Liturgię arcybiskup lwowski Marian Jaworski, a koncelebrował dziekan śniatyński Wiktor Antoniuk. Bardzo szczęśliwy z tej chwili był również arcybiskup Tadeusz Wojciechowski, profesor z Krakowa i rektor kościoła do 1946 roku.

Kościół jest bazyliką, o czym świadczy jego prostokątny plan i obecność jednej nawy. Świątynia zbudowana jest z cegły, a z zewnątrz pokryta jest specjalną powłoką. Po prawej stronie kościoła znajduje się niewielka kaplica. Obecnie kościół w Śniatynie jest otwarty dla zwiedzających. Budynek jest w dobrym stanie i stanowi zabytek architektury o znaczeniu lokalnym. Kościół w Śniatynie, tak jak poprzednio, należy do kościoła rzymskokatolickiego.

Warto również odwiedzić kościół św. Jana w Kukilnyky, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we wsi Lisets i kościół św.