Allure

Historia wioski sięga starożytności, która jest praktycznie niemożliwa do odtworzenia ani w źródłach pisanych, ani materialnych. Jedynie tradycje ustne uchylają nieco rąbka tajemnicy i pozwalają w pełni zrozumieć przeszłość. Pierwszym, który podał jasne wyjaśnienie nazwy ludu zamieszkującego region Karpat, był bizantyjski historyk Prokopiusz z Casarii, który nazwał ich "Sclavins" i pokazał geografię ich rozmieszczenia. Współcześni dość wyraźnie wskazują miejsce osiedlenia się Słowian i Mrówek plemion słowiańskich, które mówiły tym samym językiem i miały te same zwyczaje i rytuały. Według Prokopiusza "zajmowali oni znaczną część ziem współczesnej Ukrainy i Polski". Terytorium zamieszkane przez Słowian rozciągało się do Wisły na północy i do Dniestru na wschodzie. Przesiedlenie Słowian z ich osiadłych obszarów w V-VII wieku doprowadziło do częściowego wyludnienia tych terytoriów i pozostawienia jedynie niewielkich osad.

Umożliwia to badaczom regionu karpackiego mówienie o faktycznym spustoszeniu tego terytorium. Druga fala migracji z Karpat miała miejsce w IX wieku, kiedy słowiańskie plemię Chorwatów opuściło góry i przeniosło się na Bałkany. Osadnictwo w dolinie rzeki Manyavka w miejscu farmy Boyky w pobliżu wodospadu można również przypisać temu czasowi. Świadczy o tym legenda o założeniu wioski: "Dawno temu przyjeżdżali tu ludzie, prosili o pracę, byli tu rejestrowani, a miejscowych nazywano Bojkami".

Jeszcze w XIX wieku rozległe ziemie bojarów dobrosławickich przyciągały swoim pięknem i obfitością różne zwierzęta. Można przypuszczać, że istniała tu osada myśliwych, którzy polowali na zwierzęta, ponieważ Księstwo Galicyjsko-Wołyńskie w tym czasie zajmowało się handlem tapicerskim w Europie Zachodniej i Bizancjum.

Różne wersje pochodzenia nazwy "Bojkowie" jako grupy etnicznej Ukraińców do pewnego stopnia wyjaśniają to pytanie, ale nie dają odpowiedzi. Już w 1841 r. I. Vahylevych był autorem wersji pochodzenia nazwy etnicznej "Bojki", którą poparł O. Partytskyi. Istotą hipotezy, która nie została obalona do dziś i jest związana z pewnymi wydarzeniami historycznymi, było to, że nazwa "Bojki" pochodzi od nazwy odległych celtyckich plemion Bojków, które na początku nowej ery zamieszkiwały europejskie terytoria sąsiadujące z ziemiami współczesnej Bojkowszczyzny. W 1836 r. Iwan Wahylewycz odbył podróż w Karpaty w poszukiwaniu zabytków plemion białochorwackich. Według legendy odwiedził również Maniowy, gdzie pokazano mu "Błogosławiony Kamień" - przypuszczał, że może to być stworzona przez człowieka świątynia kultu słowiańskiego z okresu przedchrześcijańskiego.

W traktacie "Pitushky", który należy do wsi Markova, znaleziono kamienie ułożone w kształt słynnej celtyckiej świątyni w Anglii. Chociaż trudno jest mówić o jej naturalnym pochodzeniu, w pewnym stopniu wyjaśniłoby to kwestię osadnictwa w Maniewie. Na terenie wsi Maniava znajduje się gospodarstwo "Boyky", a nazwa ta sięga niepamiętnych czasów i przesuwa datę założenia osady na terenie wsi Maniava i czyni ją jedną z najstarszych osad w Karpatach. O odrębności etnicznej Bojków decydowała przede wszystkim specyfika ich działalności gospodarczej - głównie rolnictwo, które zachowało się do dziś w postaci zagospodarowania nieużytkowanych gruntów. W najstarszej księdze metrykalnej przechowywanej w cerkwi pw. Wstawiennictwa Bogurodzicy pod koniec XVIII i na początku XIX w. najczęściej występującym nazwiskiem było Boichuk, czyli potomek Bojka. W latach 50-tych XX w. została opracowana Historia miast i wsi Ukraińskiej SRR, gdzie pod nazwą Wielewa widzimy, że składała się ona z dwóch jednostek administracyjnych - wsi Wielewa i wsi Bojki. Ten podział administracyjny został zapisany na podstawie słów starowierców, którzy mówili, że w pobliżu wsi Bojki został założony klasztor "Maniawski Skyt". Nazwa osady pochodzi z czasów książęcych Rusi Kijowskiej, a zatem możemy mówić o ramach czasowych naszej wiadomości we współczesnej wsi Wielewa. Z powyższego możemy wywnioskować, że osada we wsi Wielewa jest jedną z najstarszych w Karpatach, a jej historia sięga czasów starożytnych.