Polonyna Kukul (Kukul), Woronenko

Polonyna Kukul to górska łąka w ukraińskich Karpatach, w obrębie grzbietu Kukul (góra Kukul - 1539 m n.p.m.), administracyjnie położona w obwodzie zakarpackim. Przybliżona wysokość nad poziomem morza wynosi 1440 m.

Odległość do miejscowości Zavoylia wynosi 5 km. Odległość do drogi centrum sportowe Zaroslyak - Vorokhta wynosi 4 km. Polonyna można podzielić na dwie części, z których jedna leży wyżej, a druga nazywana jest "polem tylnym". Na łące znajduje się 7 budynków.

Na łące Kukul prowadzimy tradycyjne gospodarstwo góralskie. Wypasam tu krowy, których jest około 50 sztuk. Na łące produkowane są tradycyjne sery huculskie, takie jak budz, brynza i wurda.

Kukul to góra w ukraińskich Karpatach, na północ od masywu Chornohory. Znajduje się w rejonie Nadwirna w obwodzie iwanofrankowskim i (częściowo) w rejonie Rachów w obwodzie zakarpackim. Wysokość góry wynosi 1539 m nad poziomem morza. Zachodnie i północno-wschodnie zbocza góry są bardzo strome. Szczyt góry porośnięty jest jodłami. W pobliżu góry znajdują się łąki Kukul, Zakukul i Labeska o tej samej nazwie. Miasto Worochta i wioska Woronenko znajdują się na północ od góry, a wioska Lazeshchyna i miasto Yasinia na północnym zachodzie. Na południowy zachód od góry bierze swój początek rzeka Foreshchanka, lewy dopływ Prutu. Na górze znajduje się stary cmentarz żołnierzy niemieckich poległych podczas I wojny światowej. W pobliżu Kukul znajdują się betonowe konstrukcje z czasów I wojny światowej, ponieważ toczyły się tam bitwy. Znajdują się tam również pozostałości węgierskiej baterii z czasów I wojny światowej.

Należy od razu zauważyć, że Kukul jest dość popularnym miejscem wśród turystów przez cały rok, biorąc pod uwagę jego dostępność, zapierające dech w piersiach widoki na Chornohorę i dużą liczbę kolib. Jednak chociaż sześć kolib jest dostępnych dla podróżnych, jest też dużo ludzi, szczególnie w święta lub weekendy. Dlatego radzę wybrać się poza sezonem lub wziąć namiot na ubezpieczenie. Oprócz Chornohory, masywy Gorganów są również dobrze widoczne z Kukul.

Istnieją trzy oznaczone szlaki turystyczne na górę Kukul.

Woronienko - Kukul (przez Pid-Berdya), 13 km długości, 720 m wysokości. Jest to standardowa i najpopularniejsza trasa na grzbiet, biorąc pod uwagę bliskość linii kolejowej i wspaniałe widoki wzdłuż trasy. Warto zobaczyć majestatyczny Petros i Gorgany od strony Woronenki. Istnieje również kilka kolib, w których można się zatrzymać i wbiec na grzbiet bez ciężkiego plecaka i sprzętu.

Aby dostać się na trasę z Kosowa, należy wyjechać z miasta 6-7 godzin wcześniej, aby złapać pociąg spalinowy "Rakhovoz", który odjeżdża z Kołomyi o 8-15. Już o 10-30-10-40 będziesz na stacji wsi Woronenko, gdzie zaczyna się podjazd. Warto przejść jeszcze 2 kilometry w kierunku Zakarpacia do tunelu, a następnie zobaczysz żółty stojak i znacznik, za którym dotrzesz na szczyt Kukul w 4-5 godzin. Droga ta jest często używana przez turystów z dużych miast w drodze powrotnej, ale ponieważ musimy wrócić do Kosowa, możemy wybrać dwie inne trasy w kierunku Worochty.

Worochta - Kukul (przez Oseredok), długość 12 km, różnica wysokości 800 m. Nie polecałbym tej opcji trasy ludziom, z wyjątkiem tych, którzy osiedlili się lub mieszkają w Worochcie. Nie zobaczysz prawie nic poza długą drogą przez las. Zejście jest bardzo długie i nudne, a ponieważ znajduje się po północnej stronie, często jest po kolana w błocie. Ponadto jest to najdłuższa opcja wchodzenia i schodzenia z Kukul. Krótko mówiąc, jest to trasa dla "amatorów". Jedyną pozytywną rzeczą jest panorama Worochty na końcu zejścia.

Punkt kontrolny "Chornohora" (Zavoyela) - Kukul, 7 km długości, 580 m różnicy wysokości. Moim zdaniem, dla mieszkańców Kosowa i turystów w ogóle, jest to najszybsza i najlepsza droga w dół. Po pierwsze, w niektórych miejscach można zobaczyć Chornohorę, zwłaszcza na łące Zakukul, a po drugie, jest blisko cywilizacji. W końcu sporo transportu jedzie z punktu kontrolnego do okolic Howerli i z powrotem do autostrady Bukowel-Worochta-Werchowyna. Zostaliśmy więc podwiezieni do drogi, chociaż z punktu kontrolnego przeszliśmy 4-5 km po płaskiej drodze.