Kościół jezuicki św. Ignacego Loyoli, Kołomyja

Ignacego Loyoli to neogotycki kościół katolicki znajdujący się w mieście Kołomyja w obwodzie iwanofrankowskim. Kościół rzymskokatolicki Ignacego Loyoli różni się od innych budynków sakralnych w mieście pod względem architektury. Historia tego budynku rozpoczęła się, gdy w 1887 roku zamożne kierownictwo kościoła parafialnego Najświętszej Marii Panny, polska społeczność miasta, zwróciła się do kierownictwa Towarzystwa Jezusowego z listem zapraszającym ojców jezuitów do odwiedzenia ich i umożliwienia im budowy kościoła w mieście. Umowa została podpisana w 1895 roku. Tymczasowa kaplica została otwarta 29.09.1985 roku. A 2 sierpnia 1896 r. poświęcono kamień węgielny pod kamienny kościół św. Ignacego z Loyoli, który obecnie służy jako kościół parafialny. Chociaż budowa świątyni została ukończona 31.11.1897 roku, prace wykończeniowe trwały do 1905 roku.

Budowę prowadzono według projektu i pod bezpośrednim nadzorem inżyniera N. Kzyczkowskiego. Kosztorys projektu opiewał na 50 tysięcy złotych rynkowych. Wiele funduszy na budowę kościoła pochodziło od zamożnych katolickich rodzin Kołomyi. 1 października 1897 roku budowa została zakończona, ale prace wykończeniowe trwały do 1905 roku. Niemal natychmiast po otwarciu kościół zaczęto nazywać "pańskim". Oznaczało to, że większość parafii stanowiły zamożne rodziny. Ojcowie jezuici przywieźli ze sobą dużą kolekcję ksiąg kościelnych i świeckich w różnych językach. Niektóre z tych ksiąg zachowały się i obecnie znajdują się w zbiorach Muzeum w Kołomyi. Działalność misyjna jezuitów w Kołomyi nie ograniczała się do edukacji. Byli oni zaangażowani w działalność charytatywną, pracowali w szpitalach i zakładach poprawczych. Aby podnieść poziom edukacji i szerzyć wiarę katolicką wśród kobiet w Kołomyi, w 1899 r. wybudowano oddzielny budynek klasztoru i szkoły specjalnej dla sióstr urszulanek. Oprócz edukacji i religii, Siostry Urszulanki zajmowały się ogrodnictwem i sadownictwem. Dziś w tym budynku mieści się Gimnazjum im. Kołomyi Hruszewskiego, a ogród zasadzony przez siostry urszulanki nadal wydaje owoce dla uczniów gimnazjum.

W latach 1946-1990 świątynia była zamknięta (magazyn mebli). W dniu 03.11.1990 r. zwrócony kościół został konsekrowany jako parafialny, gdyż władze przekazały grekokatolikom dawny kościół parafialny p.w. Matki Bożej (zbudowany w 1772 r. i przebudowany w latach 1830-1895).

W ołtarzu głównym umieszczono poświęconą kopię obrazu Najświętszej Maryi Panny (oryginał został wywieziony z kościoła parafialnego do Polski w 1939 r. i obecnie znajduje się w kościele). W kościele przeprowadzono prace konserwatorskie, a ściany ozdobiono płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia Jezusa Chrystusa. Dumą kościoła jest dzwon, który przybył z Nowego Jorku w 1995 roku, został poświęcony przez biskupa Markiana Trofimiaka i zainstalowany na wieży kościoła.

29 października 2006 r. kardynał Marian Jaworski poświęcił odrestaurowane freski w kościele.

Niemal natychmiast po otwarciu kościół zaczęto nazywać "pańskim". Oznaczało to, że większość parafii stanowiły zamożne rodziny. Ojcowie jezuici przywieźli ze sobą dużą kolekcję ksiąg kościelnych i świeckich w różnych językach. Część z nich zachowała się i znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum w Kołomyi. Działalność misyjna jezuitów w Kołomyi nie ograniczała się do edukacji. Byli oni zaangażowani w działalność charytatywną, pracowali w szpitalach i zakładach poprawczych. Aby podnieść poziom edukacji i szerzyć wiarę katolicką wśród kobiet w Kołomyi, w 1899 r. wybudowano oddzielny budynek klasztoru i szkoły specjalnej dla sióstr urszulanek. Oprócz edukacji i religii, Siostry Urszulanki zajmowały się ogrodnictwem i sadownictwem. Dziś w tym budynku mieści się Gimnazjum im. Kołomyi Hruszewskiego, a ogród zasadzony przez Siostry Urszulanki nadal wydaje owoce dla uczniów gimnazjum.

Parafia jest obsługiwana przez księży diecezjalnych, a pracują w niej również siostry urszulanki z Zakonu św.