Wieś Babyn jest centrum gminy. Liczy 2143 mieszkańców (2007 r.). We wsi urodziła się słynna śpiewaczka operowa Lidia Jakiwna Lipkiwska (Lipkowska). Obecnie w wiejskiej szkole działa zespół twórczy "Łukasz", grupa dudziarzy, która otrzymała wiele dyplomów i wyróżnień.
Wieś znajduje się w rejonie kelmentskim obwodu czerniowieckiego, na prawym brzegu Dniestru, 8 km od centrum rejonu kelmentskiego i 3 km od stacji kolejowej Bur-dyug. Przez miejscowość przebiega autostrada Bur-dyuh-Hrushevtsi.
Miejscowość słynie z tkaczy dywanów, których prace były prezentowane na wystawach w Kijowie.
Babyn jest jedną z najlepiej prosperujących wsi w regionie Kelmenets. Wieś jest dogodnie położona trzy kilometry od autostrady państwowej, a droga do wsi Hrusziwka i Nahoryany biegnie wzdłuż obrzeży wsi, a wieś jest otoczona lasami od północy i wschodu - wszystko to nadaje wsi przytulności i przyciąga turystów. A stacje kolejowe znajdują się niedaleko wsi.
Już w dokumencie z 20 maja 1601 roku dowiadujemy się o istnieniu wsi Babyn. Napisano w nim, że wojewoda Jeremiasz Mowila przekazał połowę wsi Babyn z Chotynia w cenie swoim braciom i siostrom Antonowi i Pietraszko, Miedwiczarełowi i Westeniczarełowi. Na obrzeżach wsi odkryto dziesięć stanowisk poleolitycznych. Pozostałości ludzkiego mieszkania znaleziono w traktacie Yama. Znajdują się tu osady z trzeciego i pierwszego tysiąclecia, kultury czerniachowskiej z drugiego i czwartego wieku oraz Słowian z dziewiątego i jedenastego wieku. Osada Baba została sklasyfikowana jako zabytek archeologiczny, a obszar leśny Stinka stał się obszarem chronionym. W miejscu założenia osady zachowała się kaplica i pozostałości cmentarza.
Obecnie funkcjonująca cerkiew prawosławna pw. Wniebowstąpienia Pańskiego została zbudowana w 1886 roku i liczyła wówczas 774 parafian. Nasza wieś Babyn ma bardzo długą historię powstawania. Pełna wody rzeka Dniestr z wysokimi brzegami, skałami i wzgórzami rozciągającymi się aż do Morza Czarnego była granicą, która dzieliła ziemie różnych właścicieli ziemskich. Biedni ludzie żyli i pracowali w poddaństwie wobec panów. Nie wolno im było przenosić się od jednego właściciela do drugiego i byli za to surowo karani. Młodzi mężczyźni byli zabierani do wojska na wiele lat. Ciężka praca i służba w carskiej armii doprowadzały ludzi do śmierci. W jednej z rodzin ojciec został dotkliwie pobity przez żandarmów za nieposłuszeństwo. Wkrótce potem zmarł. Pozostała kobieta z małymi dziećmi. Najstarszy syn miał wkrótce służyć w wojsku. Kobieta była bardzo zmartwiona. Postanowiła uciec, uwalniając się tym samym z niewoli pana. Długo czekała na odpowiedni moment. Aż pewnego dnia pan udał się na przyjęcie daleko od swojej posiadłości. W międzyczasie kobieta, jej najstarszy syn i dwoje młodszych dzieci uciekli od pana przez Dniestr. Tam panował spokój. Wokół rozciągał się szeroki, wolny step porośnięty trawami, krzewami i lasem. Kobieta wybrała miejsce blisko wody. Płynęła tu źródlana rzeka. Tam zbudowała dom i osiedliła się z dziećmi. Mijały lata, ludzie uciekali od swoich panów i osiedlali się na wolnych ziemiach. Po dziesięcioleciach wolny step, zamieszkany przez uciekinierów, zamienił się w osadę. Już wtedy nazywała się Babyn Khutor. Osada rozrastała się. Wkrótce mała osada zamieniła się w wioskę. Nikt nie znał imienia kobiety, która jako pierwsza osiedliła się na tych ziemiach. Dlatego wieś zachowała nazwę pierwszej kobiety (baba, jak ludzie nazywali kobiety) - Babyn.
Niektóre lokalne krajobrazy wsi również stały się legendarne. Tak więc istnieją legendy o "Hupalo", "Drzwiach", "Czerwonym Grobie", "Diabelskim Kamieniu". Legendy te można znaleźć w bibliotece wiejskiej.
