Jezioro Synevyr, położone na terenie Narodowego Parku Przyrody o tej samej nazwie w dzielnicy Mizhhirya na Zakarpaciu, jest największym i jednym z najpiękniejszych jezior górskich w Ukrainie, otoczonym licznymi tajemnicami i legendami, i słusznie uważane jest za wizytówkę ukraińskich Karpat. Nic więc dziwnego, że każdego roku ogromna liczba turystów z całej Europy przyjeżdża podziwiać jego krystalicznie czyste, błękitne fale!
Jezioro Synewyr od dawna jest prawdziwą legendą Karpat, ponieważ jest znane jako największy i najbardziej tajemniczy hydrologiczny pomnik przyrody w ukraińskich górach. Perła ta znajduje się wśród lasów i skał pasma górskiego Wewnętrznego Gorganu.
Jezioro znajduje się na wysokości 989 m nad poziomem morza. Całkowita powierzchnia lustra wody (w zależności od pory roku i średnich rocznych opadów) waha się od 4 do 5 hektarów, średnia głębokość wynosi 7-9 m, a maksymalna głębokość to 20-24 m! Ponieważ Synevyr znajduje się wysoko w górach, a jego wody są bardzo głębokie, jezioro nie nagrzewa się nawet wraz z nadejściem letnich upałów. Na przykład, nawet w najgorętszy dzień, tylko 1-2 metry wody będą ciepłe.
Wody Synevyr są tak czyste i przejrzyste, że świetnie czują się w nich pstrągi (potokowe, tęczowe i jeziorowe), które jak wiadomo żyją tylko w krystalicznie czystej, natlenionej wodzie.
Naukowcy uważają, że jezioro powstało w wyniku trzęsienia ziemi. Synevyr jest zasilane przez trzy górskie potoki, dzięki czemu poziom wody utrzymuje się na niemal tym samym poziomie przez cały rok (z wyjątkiem, jak już wspomniano, bardzo gorących lat). Powierzchnia jeziora mieni się niesamowitym błękitem, a na samym środku z wody wystaje niewielka wyspa. Warto wspomnieć, że z lotu ptaka Synevyr wygląda jak błękitne oko z ciemną źrenicą pośrodku - dlatego nazywany jest także Morskim Okiem Karpat.
Synevyr jest kultowym miejscem dla turystów. Przez cały rok przybywają tu wędrowcy z namiotami i plecakami, a grupy turystów przyjeżdżają autobusami i samochodami. A wszystko to w jednym celu - aby podziwiać nieopisane piękno Synevyr, jeziora otoczonego ze wszystkich stron majestatycznymi starymi jodłami, które wypełniają powietrze oszałamiającym aromatem sosnowych igieł.
Chociaż w pobliżu hydrologicznej perły Zakarpacia zawsze znajduje się duża liczba turystów, nie wpływa to na możliwość spotkania dzikiego zwierzęcia. Obszar wokół jeziora jest chroniony przez państwo, a wylesianie, polowanie i jakakolwiek ingerencja człowieka w sprawy samej natury jest zabroniona.
Łzy miłości - legenda o jeziorze Synevyr
Ci, którzy już odwiedzili Morskie Oko, nie mogli nie zauważyć lokalnego punktu orientacyjnego - drewnianej rzeźby zdobiącej jezioro. Kompozycja ta przedstawia dwoje kochanków - dziewczynę Sin i chłopca Vir, których imiona, zgodnie z legendą, utworzyły nazwę samego jeziora. Wysokość pomnika wynosi około 13 metrów. A kim są ci legendarni kochankowie, których imiona dały nazwę Synevyr?
Legenda mówi, że w tym miejscu mieszkała córka hrabiego, której oczy były tak niebieskie i głębokie jak samo niebo. Pewnego pięknego dnia, spacerując po lesie, spotkała młodego mężczyznę pasącego swoje stado i grającego na flecie, w którym natychmiast się zakochała. Od tego czasu dziewczyna coraz częściej chodziła do lasu, by zobaczyć młodzieńca, porozmawiać z nim, posłuchać jego magicznej muzyki...
Kochankowie spotykali się nawet po tym, jak zabronił im tego sam hrabia, który dowiedziawszy się o nieposłuszeństwie córki, nakazał ukarać pasterza i zabić go, zrzucając z góry ogromny kamień. Gdy dziewczyna dowiedziała się o okrutnym czynie ojca i tragicznym losie ukochanego, przytuliła kamień, który zabił Vir i gorzko zapłakała. Z łez Xin powstało jezioro, które po dziś dzień obejmuje ten nieszczęsny kamień.
