Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej w Borysławiu

Historia Prykarpacia jest pełna trudności i radości. A tutejsza przyroda jest tak piękna i wyjątkowa, że znajduje odzwierciedlenie w najlepszych dziełach światowych pisarzy i artystów. Zawsze ciekawie jest dowiedzieć się więcej o swojej ojczyźnie. W tym celu w Borysławiu otwarto lokalne muzeum historyczne.

MuzeumHistoryczno-Lokalne w Borysławiu to muzeum historii lokalnej w Borysławiu, w powiecie drohobyckim, w obwodzie lwowskim, gromadzące materiały i przedmioty dotyczące przyrody, kultury i historii regionu Borysławia, w szczególności lokalnego przemysłu naftowego. Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej w Borysławiu zostało założone 20 marca 1986 r. z okazji 600-lecia miasta Borysław.

Muzeum Historii Lokalnej Borysławia zostało założone z inicjatywy miejscowego historyka Mykoły Kryżaniwskiego. Budynek muzeum ma smutną historię. To właśnie w jego murach mieścił się wydział NKWD podczas formowania się władzy radzieckiej. Ci, którzy nie chcieli poddać się żelaznej łapie komunizmu, byli rozstrzeliwani w piwnicy.

Obecnie muzeum posiada około 5000 eksponatów. Eksponaty wprowadzają zwiedzających w różne obszary historii regionu. Na przykład w dziale historii naturalnej zwiedzający mogą zobaczyć wszelkiego rodzaju minerały, florę i faunę regionu karpackiego. Eksponaty muzeum obejmują dość rzadkie i interesujące okazy. Oto tylko kilka z nich: solidna drewniana beczka, srebrna zabytkowa hrywna, fragment starożytnej rosyjskiej bransoletki, pompa pożarnicza z XIX wieku i wiele innych. Szczególną wartość ma obraz "Stary Borysław" niemieckiego artysty R. Volkela, który przedstawia miasto w 1918 roku.

Mykola Kryzhanivskyi, nauczyciel biologii w miejscowej szkole średniej (który został pierwszym dyrektorem instytucji), zbierał fundusze muzeum na zasadzie wolontariatu. Aby mu pomóc, utworzono radę muzeum, składającą się z około 10 osób. Część materiałów do muzeum pochodziła z Muzeum Stefana Kowalowa i Iwana Franki (dyrektor Mychajło Iwaszenko) oraz Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego (dyrektor Jarosław Mirka). Niektórzy mieszkańcy Borysławia przekazali muzeum swoje rzeczy i dokumenty. Zbiory były przechowywane w drewnianym budynku starej szkoły nr 4, która już nie istnieje, a miejsce na wystawę zostało zapewnione w budynku kościoła, co wywołało mieszane reakcje wśród lokalnych mieszkańców.

Następnie, z powodu choroby, M. Kryżaniwskij zrezygnował z funkcji dyrektora muzeum. Niedługo później, 12 stycznia 1989 r., Stepan Storonsky został mianowany na to stanowisko. Jednak instytucja prawie nie działała w tym czasie ze względu na początek odrodzenia swobód religijnych w Borysławiu, a w szczególności zwrot budynku religijnego wspólnocie religijnej w 1989 roku.

W 1995 r., kiedy Ukraina uzyskała niepodległość, Borysławskie Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, które mieściło się w dawnym Pałacu Kultury Nafciarzy, przestało funkcjonować (w 2000 r. rozpoczęło się odrodzenie, w rzeczywistości powstało nowe muzeum), a pozostałości jego zbiorów zostały przeniesione do miejskiego Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej.

W 1996 roku muzeum otworzyło salę wystawową o łącznej powierzchni wystawienniczej około 47 m². Eksponaty Borysławskiego Muzeum Historii i Krajoznawstwa znajdują się w 5 salach:

• Sala Historii Naturalnej - składa się z 2 pomieszczeń, opowiada o florze i faunie okolicy, minerałach i warunkach klimatycznych;
• Sala Historii Starożytnej - tutaj znajdują się szczątki mamuta, narzędzia prymitywnego systemu komunalnego i średniowiecza. Ciekawym eksponatem jest beczka wykonana z litego drewna (kodub);
• Sala historii Borysławia z końca XIX - początku XX wieku zawiera materiały dotyczące historii przemysłu naftowego w mieście, w tym narzędzia do wydobywania ropy naftowej. Znajdują się tu również fotografie Borysławia, portret wynalazcy rafinacji ropy naftowej oraz obraz artysty Volkelta "Borysław. 1918" artysty Folkelta. Wystawa pokazuje wydobycie ozokerytu i przedmioty gospodarstwa domowego: wachlarz do zboża, narzędzia tkackie;
• dział "Borysław i II wojna światowa";
• osobna sala "Życie i twórczość Stefana Kowalowa" poświęcona miejscowemu nauczycielowi, dyrektorowi szkoły i publicyście. Znajdują się tu fotografie, dokumenty i rzeczy osobiste pisarza i lokalnego historyka.

W korytarzu muzeum znajdują się obrazy współczesnych artystów: Romana Hohowskiego, Romana Juszczaka, Romana Kowalczyka, Mychajło Jaremkiwa, Natalii Orszyk i Liubow Paniw. Znajduje się tu również sala wystawowa ze stałymi ekspozycjami.

Godziny otwarcia: 11:00-17:00, weekendy - sobota i niedziela. Cena biletu: dorośli - 15 UAH, dzieci - 8 UAH. Koszt zwiedzania: grupowy - 30 UAH.