Hotel "Bristol" Czerniowce
Hotel Bristol to zabytek architektury zbudowany w 1906 r. (och. Nr 5-CHv), znajdujący się w historycznym centrum Czerniowiec pod podwójnym adresem: Plac Filharmonii 1 (ul. M. Zankovetska 11). Budynek hotelu Bristol został zbudowany w stylu wiedeńskiej secesji. Budynek składa się z piwnicy i czterech pięter. Na drugim, trzecim i czwartym piętrze wieża i fasada budynku wyposażone są w wykusze.
Główne wejście znajduje się od strony Placu Filharmonicznego. Wykusz zakończony jest skomplikowanym frontonem, pośrodku którego znajduje się duże łukowe okno ze wspaniałym secesyjnym napisem "Hotel Bristol". Po obu stronach wykusza znajduje się sześć balkonów. Narożnik budynku ma stylizowaną (wykuszową) wieżę, która kończy się frontonem z trzema lukarnami i kopulastym dachem z iglicą. Wejście do restauracji znajduje się w piwnicy.
Fasada boczna (od ulicy M. Zankovetska) jest wyposażona w dwa wykusze zakończone trójkątnymi frontonami, każdy z dwiema lukarnami w polu. Po obu stronach wykuszy znajduje się dwanaście balkonów. Dom jest ozdobiony sztukaterią, fryzami i gzymsami. Dach jest wielospadowy, pokryty dachówką (obecnie w niektórych miejscach blaszany).
W zespole archiwalnym (1886 r.) właścicielem nieruchomości na rogu Placu Rudolfa i ulicy Karoliny jest Leib Salter. Zgodnie z postanowieniem Sądu Okręgowego w Czerniowcach z 5 kwietnia 1904 r. własność przeszła na zamożnych mieszkańców Czerniowiec Josefa Landaua i Maxa Meissnera, którzy 14 października 1905 r. otrzymali pozwolenie Czerniowieckiego Magistratu na rozbiórkę starego budynku i budowę nowoczesnego wielopiętrowego hotelu.
31 lipca 1906 r. budynek został oddany do użytku. Nowo wybudowany hotel był uważany za jeden z najlepszych w Czerniowcach. Według miejscowych legend, które przetrwały do dziś, w jego pokojach przyjmowały swoich klientów najdroższe miejscowe prostytutki. W piwnicy znajdowała się restauracja, jedna z najpopularniejszych w mieście.
"Bristol" był jednym z pierwszych budynków w mieście wyposażonych w windę, którą konserwowali lokalni specjaliści Johan Ilchuk i Georg Herman. Później, w różnych okresach, hotel był własnością: Karla i Ernestiny Bilgrey, Aurela i Alberta Rescanu, Solomona Kinsbrunera oraz Amalii Linker.
W 1940 r. 57-pokojowy hotel Bristol został wyceniony na 4 mln lei, znacjonalizowany i przekazany lokalnym władzom do użytku. W 1944 r. budynek został przekazany nowo założonemu Czerniowieckiemu Instytutowi Medycznemu z przeznaczeniem na akademik. Budynek pozostaje w tym statusie do dziś.
Pod koniec 2000 roku pojawił się pomysł ożywienia hotelu Bristol w budynku. Rada Miasta Czerniowce ogłosiła gotowość do pomocy. Potencjalny inwestor, po wcześniejszym uzgodnieniu z obecnym zarządcą terenu BSMU budowy nowego akademika, rozpoczął negocjacje z Funduszem Mienia Państwowego Ukrainy. Obecnie projekt jest nieco wstrzymany z powodu braku pełnoprawnego rządu w mieście. Niemniej jednak wszystko zmierza ku temu, by hotel Bristol w Czerniowcach odrodził się na nowo.
Czerniowce są stolicą Bukowiny. Jest to jedno z najpiękniejszych i najprzyjemniejszych ukraińskich miast. Znajduje się tu jeden z najpiękniejszychdworców kolejowych w kraju,cerkiew św. Paraskewy Serbskiej, cerkiew Podwyższenia Krzyża, stocznia, ratusz (codziennie o 12:00 trębacz gra z wieży melodię "Mariczki"), Muzeum Sztuki, a następnie ulica Kobylianska, Niemiecki Dom Ludowy, cerkwie Ormiańska i Wniebowzięcia NMP (najstarsza kamienna ukraińska cerkiew greckokatolicka w Czerniowcach), plac Teatralny i Teatr Kobylianska. Plac Teatru Kobylańskiego, Żydowski Dom Ludowy, Uniwersytet Czerniowiecki (wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO), Plac Turecki (Czerniowce były częścią Turcji, Modowy, Rumunii, Austro-Węgier, ZSRR, Rusi, Ukrainy), duży łazik,przytulne uliczki i brukowane uliczki, tak zwany pijany kościół, dom Nazarija Jaremczuka, a następnie kolejny dom-statek, dwa domy o tym samym numerze (mieszkała tu Olha Kobylianska), dom, w którym mieszkał Wołodymyr Iwasiuk i różowy kościół - Katedra Ducha Świętego.
Zabytki Czerniowiec
- Drewniany kościół św. Mikołaja (z 1607 r., odrestaurowany w 1954 r.);
- kamienny kościół św. Jerzego na Bitterroot (1767 w stylu barokowym);
- drewniany kościół św. Trójcy w Muglach (tysiąc siedemset siedemdziesiąty czwarty), przeniesiony w 1874 r. do Kłokuczki;
- drewniany kościół Wniebowzięcia NMP na Kaleczance (1783);
- Ratusz z dwupiętrową 45-metrową wieżą w stylu empire (1843-1847, architekt A. Mikulicz), obecnie Rada Miejska;
- Ukraińska cerkiew greckokatolicka (1825-1830 w stylu barokowym);
- Katedra w stylu bizantyjskim (1844-1864, architekt Roll);
- Paraskewy w stylu pseudoromańskim, ukończony w 1862 r. (architekt A. Pawłowski);
- rezydencja metropolitów bukowińskich - od 1956 r. jeden z budynków Uniwersytetu Czerniowieckiego);
- Ormiański kościół gregoriański (1869-1875, architekt J. Hlavka);
- Budynek Uniwersytetu Czerniowieckiego (1874-1875);
- Kościół Jezuitów w stylu neogotyckim (1893-1894);
- dworzec kolejowy (1898-1903) w stylu secesyjnym;
- Teatr Miejski (1904-1905, architekci F. Fellner i G. Helmer) w stylu wiedeńskiego baroku z elementami secesji (obecnie Teatr Muzyczno-Dramatyczny im. O. Kobylińskiej) i inne.