Apteka-muzeum, Czerniowce
Niewiele miast w Ukrainie może pochwalić się muzeami farmacji. Poza najbardziej znanymi we Lwowie i Kijowie, przeciętny turysta raczej nie wymieni więcej. Jednak Czerniowce mają coś do zaprezentowania gościom miasta, w tym muzeum farmacji na centralnej ulicy O. Kobylianskiej, która produkuje i sprzedaje leki od ponad wieku.
Pracownikom muzeum udało się w pełni odtworzyć wnętrze apteki z pierwszej połowy XX wieku. Będzie można zobaczyć oryginalne meble apteczne z 1903 roku, które stanowią prawdziwą wartość kolekcji muzeum. W sumie znajduje się tu około 90 eksponatów, które były wykorzystywane do produkcji leków i ich opakowań. Ciekawie będzie zobaczyć specjalną patelnię używaną do przygotowywania węgla aktywnego, wagi, pipety, kolby, zlewki do kakao, kruszarki do kakao - wszystko, co było niezbędne do działalności farmaceutycznej na początku XX wieku.
Muzeum posiada również kolekcję literatury farmaceutycznej, w tym przepisy na przygotowanie leków i książki o roślinach leczniczych. Obwód sali zdobią popiersia ojców farmacji - Galena, starożytnego greckiego boga, patrona lekarzy Asklepiosa, Arystotelesa i Hipokratesa. Dziś jest to jedyna apteka w Czerniowcach, w której nadal samodzielnie przygotowuje się niestandardowe formy dawkowania.
Apteka została otwarta w 1903 roku i mieści się w budynku przy ulicy O. Kobylianskiej, który został zbudowany w 1900 roku. Początkowo należała do rodziny Shymonovych, ale w latach 30. XX wieku została przekazana rodzinie Grossmanów, którzy byli jej właścicielami aż do nacjonalizacji w 1944 roku. Później, w czasach sowieckich, funkcjonował jako apteka miejska nr 2.
Obecny wygląd budynek uzyskał po przebudowie przeprowadzonej w 1928 roku. Na początku lat 30. ubiegłego wieku stał się własnością rodziny Grossmanów, a w 1944 roku apteka została znacjonalizowana. W celu zachowania zabytku architektonicznego miasta i przywrócenia historii farmacji, Komitet Wykonawczy Rady Miasta Czerniowce podjął decyzję z dnia 27.05.2003 r. nr 372/11 o utworzeniu muzeum farmacji na bazie Apteki nr 2. Zadania podjął się mąż byłej kierowniczki, Walentyny Fabianiwny Kawerdyńskiej: znany w Ukrainie architekt Mykoła Iwanowycz Kawerdyński za darmo tchnął nowe życie w starą aptekę, odnawiając jej stare wnętrze.
W październiku 2003 r. z okazji 100-lecia apteki i dnia miasta zainaugurowano działalność muzeum farmacji. Najbardziej unikalnym eksponatem w muzeum są stare meble apteczne. Oddając je do renowacji, farmaceuci odnotowali datę ich produkcji - 1903 rok. Te dobrze wykonane i wysokiej jakości meble, które służyły aptece przez dokładnie 100 lat, są prawdziwym dziełem sztuki i zachwycają swoją oryginalnością. Muzeum posiada 86 eksponatów związanych z zaopatrzeniem apteki. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje alkoholomierz z 1902 roku, patelnia używana do przygotowywania węgla aktywnego w czasach austriackich, a także miedziane i mosiężne moździerze, austriackie suwmiarki, korkociąg, wagi, kolby, pipety, maszyna do kruszenia masła kakaowego, maszyna do produkcji tabletek z początku XX wieku oraz zbiór literatury farmaceutycznej dotyczącej produkcji postaci dawkowania z 1910 roku.
Wnętrze zdobią popiersia rzymskiego lekarza Galena (to jemu zawdzięczamy powstanie preparatów galenowych, to on wprowadził pojęcie substancji balastowych i czynnych w lekach oraz rozpoczął ekstrakcję substancji czynnych z roślin przy użyciu wina, kwasu octowego i olejów). Są też popiersia boga uzdrawiania Asklepiosa (który leczył choroby maściami i naparami leczniczymi) i jego córki Hygii, często przedstawianej z kielichem w dłoni, z którego pije wąż (symbol świętości i mądrości, nietykalności i czystości) - bogini zdrowia, od której imienia wzięła nazwę nauka o higienie. Mniejsze popiersia Arystotelesa i Hipokratesa (księga Hipokratesa zawiera dzieło o etyce lekarskiej zwane Przysięgą, która do dziś jest gwarancją wysokich wartości lekarza). W obszarze sprzedaży na pierwszym piętrze znajdują się 2 działy: sprzedaż ręczna i recepty. Dział sprzedaży odręcznej wyposażony jest w nowe meble, które dokładnie odwzorowują zabytkowe meble muzealne. Leki są tu sprzedawane zarówno z receptami, jak i bez nich. Dział recept przyjmuje recepty na produkcję leków indywidualnie. Apteka nr 2 jest jedyną apteką miejską w mieście, która oferuje przygotowywanie leków na zamówienie. Pokój asystenta, w którym przygotowywane są leki, znajduje się na 2 piętrze wśród innych pomieszczeń produkcyjnych. Każdego dnia do apteki zgłasza się 40-50 pacjentów z indywidualnymi receptami na sporządzenie leków recepturowych. Wszystkie recepty są złożone i wieloskładnikowe, a w samym 2012 roku zrealizowano ich ponad 10 tys. Apteka przygotowuje leki dla dzieci (w tym wiele recept na proszki dla dzieci), a także maści, emulsje, zawiesiny, roztwory, krople i mieszanki. W aptece pracują wykwalifikowani specjaliści z dużym doświadczeniem, którym chętnie dzielą się z młodymi profesjonalistami i stażystami. Zespół apteki jest przyjazny, jak jedna wielka rodzina. Obecnie apteką zarządza Tamara Prodan, która przejęła obowiązki od V.F. Kaverdinskaya. Zespół może być dumny z pracy w tak wyjątkowej aptece.
Muzeum znajduje się przy ulicy O. Kobylianskiej 43 w samym centrum miasta, przy deptaku.
Godziny otwarcia Apteki-Muzeum w Czerniowcach: instytucja jest otwarta dla zwiedzających codziennie od 8:30 do 20:00, w niedziele - od 9:00 do 17:00.
Czerniowce są stolicą Bukowiny. Jest to jedno z najpiękniejszych i najprzyjemniejszych ukraińskich miast. Znajduje się tu jeden z najpiękniejszychdworców kolejowych w kraju,cerkiew św. Paraskewy Serbskiej, cerkiew Podwyższenia Krzyża, stocznia, ratusz (codziennie o 12:00 trębacz gra z wieży melodię "Mariczki"), Muzeum Sztuki, ulica Kobylińska, Niemiecki Dom Ludowy, cerkwie Ormiańska i Wniebowzięcia NMP (najstarsza kamienna ukraińska cerkiew greckokatolicka w Czerniowcach), plac Teatralny i Teatr Kobyliński. Plac Teatru Kobylańskiego, Żydowski Dom Ludowy, Uniwersytet Czerniowiecki (wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO), Plac Turecki (Czerniowce były częścią Turcji, Modowy, Rumunii, Austro-Węgier, ZSRR, Rusi, Ukrainy), duży łazik,przytulne uliczki i brukowane uliczki, tak zwany pijany kościół, dom Nazarija Jaremczuka, a następnie kolejny dom-statek, dwa domy o tym samym numerze (mieszkała tu Olha Kobylianska), dom, w którym mieszkał Wołodymyr Iwasiuk i różowy kościół - Katedra Świętego Ducha.
Zabytki Czerniowiec
- Drewniany kościół św. Mikołaja (z 1607 r., odrestaurowany w 1954 r.);
- kamienny kościół św. Jerzego na Bitterroot (1767 w stylu barokowym);
- drewniany kościół św. Trójcy w Muglach (tysiąc siedemset siedemdziesiąty czwarty), przeniesiony w 1874 r. do Kłokuczki;
- drewniany kościół Wniebowzięcia NMP na Kaleczance (1783);
- Ratusz z dwupiętrową 45-metrową wieżą w stylu empire (1843-1847, architekt A. Mikulicz), obecnie Rada Miejska;
- Ukraińska cerkiew greckokatolicka (1825-1830 w stylu barokowym);
- Katedra w stylu bizantyjskim (1844-1864, architekt Roll);
- Paraskewy w stylu pseudoromańskim, ukończony w 1862 r. (architekt A. Pawłowski);
- rezydencja metropolitów bukowińskich - od 1956 r. jeden z budynków Uniwersytetu Czerniowieckiego);
- Ormiański kościół gregoriański (1869-1875, architekt J. Hlavka);
- Budynek Uniwersytetu Czerniowieckiego (1874-1875);
- Kościół Jezuitów w stylu neogotyckim (1893-1894);
- dworzec kolejowy (1898-1903) w stylu secesyjnym;
- teatr miejski (1904-1905, architekci F. Fellner i G. Helmer) w stylu wiedeńskiego baroku z elementami secesji (obecnie Teatr Muzyczno-Dramatyczny im. O. Kobylińskiej) itd.