Głęboki

Pierwsza pisemna wzmianka o Hlyboce pochodzi z 1438 roku. Opisano ją jako opuszczony obszar na "Czarnej Polanie", a w tym samym roku mołdawski władca Ilja I nadał obszar zwany Hlyboka sędziemu sądowemu Petrowi Gudimie.

Uważa się, że nazwa osady pochodzi od jej położenia - wieś leży w głębokim zagłębieniu. W 1490 r. kroniki wspominają, że kościół w Hlyboce stał się częścią diecezji radziwskiej, a w 1491 r. mołdawski władca Stefan III potwierdził przekazanie wsi Hlyboka sędziemu sądowemu Judce swoim statutem. Przez długi czas ziemie i pola uprawne Hlyboka były własnością panów feudalnych i klasztorów.

W 1774 r. Hlyboka, podobnie jak reszta Bukowiny, przeszła z Turcji do Austrii. Hlyboka rozkwitła, gdy monarchia habsburska przejęła region Hlyboka. W połowie XIX wieku zbudowano tu gorzelnię i rozpoczęto budowę linii kolejowej Czerniowce-Waduł-Siret-Suchawa, która przebiegała przez wieś, a później położono nową linię kolejową między Hlyboka i Storozhynets-Berehomet.

Niestety, istniejące przewodniki po Bukowinie opisujące ten region w ogóle nie zwracają uwagi na zabytki Hlyboka, koncentrując się przede wszystkim na Bila Krynytsia i starożytnych drewnianych kościołach w Lukovytsia lub Poliana. Jednak w Hlyboce również jest wiele rzeczy do zobaczenia. Epoka austriacka pozostawiła w centrum miasta wiele budynków z XIX i początku XX wieku, które wyróżniają się na tle pozbawionych twarzy pudełek z czasów radzieckich i nowoczesnych prywatnych domów mieszkańców miasta.

Na początku XX wieku najbardziej wpływową rodziną w Hlyboce byli polscy właściciele ziemscy Skibineccy. Architektoniczne oblicze miasta, które częściowo przetrwało do dziś, związane jest z nazwiskiem pana Skibineckiego. Przy ulicy Szewczenki 24 zachował się trzypiętrowy dom rodziny Skibinieckich. Niestety, rekonstrukcje, które miały miejsce w czasach sowieckich, znacznie zniekształciły dom. Dziś wygląda bardziej jak budynek administracyjny i tylko spadzisty dach przypomina nam o jego stuletnim wieku. Obecnie w domu mieści się oddział dziecięcy centralnego szpitala rejonowego.

Na ulicy Hlybotskiej warto zobaczyć kościół Matki Boskiej Bolesnej, zbudowany w 1906 roku. Lwia część funduszy na jego budowę została przeznaczona przez tego samego pana Skibineckiego, hojnego i wykształconego człowieka, który wiele zrobił dla swojego miasta i jego mieszkańców. Kościół jest niewielki, ale przyciąga niezwykłą architekturą fasady, której fronton przypomina dwa schody, które wydają się prowadzić na jego szczyt. Kościół został zamknięty przez komunistów w 1946 roku, a święte obrazy zabrali ze sobą polscy emigranci. W czasach sowieckich budynek kościoła służył jako kino, minielektrownia i archiwum rejonowe. W 1993 r. został zwrócony społeczności rzymskokatolickiej. W tym samym roku do kościoła powróciły z zagranicy święte obrazy.

Oprócz kościoła rzymskokatolickiego w Hlyboce znajduje się cerkiew prawosławna pod wezwaniem Wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny, zbudowana w 1908 roku. Znajduje się ona przy ulicy Hlybotskiej, niedaleko kościoła. Dom modlitwy ewangelickich chrześcijan znajduje się w budynku dawnego niemieckiego kościoła przy ulicy Pionierskiej, zbudowanego w połowie XIX wieku.

Wzdłuż ulicy Centralnej zachowało się kilka starych domów. Dom nr 91, zbudowany przez niemieckich kolonistów pod koniec XIX wieku, mieści centralną bibliotekę dzielnicową. Prawie naprzeciwko znajduje się niewielki dwupiętrowy budynek z balkonem, zbudowany w połowie ubiegłego wieku. Mieści się tu archiwum rejonowe (ul. Centralna 92).

Ciekawy jest jednopiętrowy budynek szkoły muzycznej (koniec XIX w.), wychodzący na dwie ulice jednocześnie, tworzący rodzaj wieży z balkonem na ich rogu. W drewnianym domu przy ulicy Centralnej 96 mieści się lokalne muzeum historyczne, które gromadzi antyki i eksponaty opowiadające o historii i rozwoju wsi i dzielnicy.

Centralny plac Hlyboka otoczony jest wysokimi, jasnymi, nowoczesnymi budynkami, które nadają miastu miejski wygląd. Znajdują się tu pomniki Tarasa Szewczenki, Bojowników o Wolność Ukrainy i Afgańskich Wojowników. Każdego roku w dniu św. Bazylego na centralnym placu Hlyboka odbywa się jedna z najbardziej kolorowych uroczystości Malanki w Bukowinie, która w ostatnich latach przerodziła się w konkursy na najlepszą Malankę.

W 1956 r. Hlyboka została przeniesiona do kategorii osady typu miejskiego. Przez miejscowość przebiega linia kolejowa Warszawa-Czerniowce-Bukareszt. Liczy 9,8 tys. mieszkańców.

Znajduje się tu trasa rowerowa "Las": Hlyboka - Dymka - Mykhailivka - Chervona Dibrova - Hlyboka

Czas trwania: 5 godz. Długość trasy: 30 km. Przyrost wysokości: 47 м.

Trasa rozpoczyna się w pobliżu dworca autobusowego Hlyboka, przechodzi przez przejazd kolejowy w kierunku Dymki, następnie przez rzekę Mały Kotowiec, przez las z powrotem do wsi, do drogi do Mychajliwki. Na skrzyżowaniu za wsią należy skręcić w prawo, na skrzyżowaniu - w lewo do drogi prowadzącej do Hlyboka i do szlaku.

Na trasie można odwiedzić

• muzea we wsiach Dymka i Czerwona Dibrowa;
• drewniany kościół w Mychajłówce;
• lasy regionu.